طرحواره های ناسازگار اولیه در بیماران با اختلال روان تنی و مالتیپل اسکلروز

مقدمه: با توجه به اهمیت عوامل روانشناختی در اختلالات روان تنی و مالتیپل اسکلروز و همچنین اهمیت آن در طرحواره های ناسازگار اولیه در اختلالات روانشناختی، پژوهش حاضر به منظور بررسی طرحواره های ناسازگار اولیه در بیماران با اختلالات روان تنی و مالتیپل اسکلروز و مقایسه کردن آن با افراد سالم انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش شامل اصول گذشته بود. این مطالعه 100 بیمار (50 نفر با مالتیپل اسکلروز و 50 نفر با اختلال روان تنی) را ارزیابی کرد و آن ها را با 50 فرد سالم که پرسشنامۀ طرحوارۀ یانگ (فرم کوتاه) را تکمیل کرده بودند، مقایسه کرد. مطالعه علّی –مقایسه ای بود. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرۀ آسیب پذیری نسبت به ضرر یا خرده مقیاس بیماری در افراد با اختلال روان تنی بالاتر از افراد سالم بود و میانگین نمرۀ خرده مقیاس محرومیت هیجانی، وابستگی/بی کفایتی و شکست در بیماران با مالتیپل اسکلروز از گروه سالم بالاتر بود. نتیجه گیری: وقتی بیماران با اختلالات روان تنی و مالتیپل اسکلروز با افراد سالم مقایسه می شوند، طرحواره های ناسازگار اولیه باید به عنوان یک اصل مهم در نظر گرفته شوند.